3 Mart 2017 Cuma

"N'apıyorsun?"

Diyorum ki:
- Yine sevebilirim.Yine aşık olabilirim!

Tak.
Mesaj gelmiş:
- "N'apıyorsun?"
- "İyi sen"
dedim,
- "İyi ben de, n'apıyorsun diye merak ettim"

Etmiş.Defedememiş hâlâ.
Sözleriydi "git" diyen. Korkularıydı.

Bunu siz yaptınız, sevgili okunmayan blogumun okurları.
*Nasıl arınırsınız bilmem bu günahtan.Ben affedebilecek kadar güçlü...

21 Şubat 2017 Salı

Drama Köprüsü Bre Hasan


Hem hikâyesi hem de müziğiyle en sevdiğim türkülerden..
"Öldürmeyi oyun mu sandın bre Hasan?" 

9 Şubat 2017 Perşembe


Bil ki; kalabalık sevmem. Tek olalım.

31 Ocak 2017 Salı

Çoğulsuzuz

Geceden geldiğimde
Güneşi gördüğümde
Artık "Günaydın" yok.
Bir "Nasılsın?" yok.
Artık Y O K...

Peki ne var?
Boş WhatsApp var.
Senden uzak fotoğraflar var.
Silinen mesajlar var.
Yarım kalan
ha-
yal-
ler var.
Dolu dolu
"Her şeyim"in de yok.
Verdiğin sözler de yok.
Sen varken vardı-k.

- Birinci çoğul da yok, şimdi.

(Yazmasam olmazdı. Yazdım yine olmadı. Affedileyim)

29 Ocak 2017 Pazar

Sezen Aksu - Sarı Odalar



Ben senin hayatından gittim

28 Ocak 2017 Cumartesi

Trenle git sevgili

Ne dünyayı ne de insanları selamlıyorum bugün. Selamlamıyorum. Bugün selam da benim sancılar da benim. Ağlak olacağım bu yazıda, dünyanın tatilsiz hâli de bu :)

Sürprizleri hep sevmem derim, gerçekten sevmiyorum. İyi bir sürpriz de olsa sevmiyorum. Kontrolüm dışında olmasın hiçbir şey.. (Sanki olmuyormuş gibi)

Hem nefret hem öfke hem o (saçma) sevgi aynı anda var ya, eh pes, "kalbim bu kadar büyük müydü?" dedim. Bu şiir benim için çok edebsiz, patavatsız ve saygısız. Kendimi göremediğim gecede bunu gördüm, o densizliği hayal edin ne kadar kötü bir şans işte. Umarım ses kaydımı saklayacak yürekliliktesindir, ah ama pardon sen şeydin, unutmuşum. O zaman trenle git!

TREN

Sen başka olsaydın
Ben başka
Zaman bambaşka
Ne güzel olurduk
Seninle ben
İkimiz.
Alırdık iki bilet,
Tek yön
Bir tren yolculuğuna çıkardık mesela
Sen yine anlamazdın şiirden
Ama yolları iyi bilirdin
İyileştirirdik birbirimizi, ne bileyim sarardık işte yaralarımızı.
Yaslanırdım omzuna,
Ağlardın boynumda
Sarardın belimi
Dolardık ellerimizi
Seyre dalardık doğanın her gün nasıl doğduğuna
Seninle ben
Şimdi,
Bir tren rayının kenarına fırlatılmış,
unutulmuş, paçavra bir kumaş parçasıyız.
Öyle sahipsiz, öyle savruk,
Öyle güçsüz ve rüzgâra gebe.
Seninle ben güzel olurduk bayım
Tüm güzellerden daha güzel
Sen başka, ben başka,

zaman bambaşka olsaydı eğer....


Şiiri okurken (yaşlardan arınınca) aklıma hem Paul Mercier'in "Lizbon'a Gece Treni" aklıma geldi hem de Outcast'de Lewis'in trenle gittiği sahne. Öf! Cidden öf! Sanki hayatımız yeterince artistik ve sahne değil de, öf cidden! ve son olarak "Ne güzel olurduk...". Hadi git. Git!
[Şiir Pınar GÖÇER'in OT Ocak sayısından.Sağolun]